Okazuje się, że z tego całego rysowania, to największym artystą będzie mój syn. Robiliśmy ostatnio flagi, nieprawdaż? Ja zrobiłam biało-czerwoną, a Bombel pastwił się nad swoją kartką i wyszło mu takie bure coś jak poniżej. Pastwił się to bardzo dobre określenie, te strzępki - to papier, bo to zwykły taki do drukarki, który nie zniósł dobrze presji Bombla i jego mokrych pędzelków.
It turns out that from all this drawing, the greatest artist will be my son. We made flags recently, right? I made a white and red one, and Bombel tortured himself with his paper and came up with something gray like the one below. Tortured is a very good description, these shreds - this is paper, because it is ordinary printer paper, which did not cope well with the pressure of Bombel and his wet brushes.
Tylko, że jak się temu przyjrzeć, to wyszło Młodemu idealne ponure morze. Wzburzone, albo tuż po wzburzeniu. Ten zielony kleks na niebie też jakoś tak - całkiem tu pasuje.
Ja dodałam tylko zachodzące słońce, oczywiście niwecząc całkowicie ten udany, ponury look. Mama musi wszystko zepsuć ;)
Only, if you look at it closely, the Young One got a perfect gloomy sea. Rough, or just after rough. That green blotch in the sky is also somehow - it fits here quite well. I only added the setting sun, of course completely ruining this successful, gloomy look. Mom has to ruin everything ;)
I na koniec małe dzieło po wyschnięciu farb.
And finally, a little work of art after the paints had dried.
