ဒီနေ့ တော့ အိမ်နောက် ဘေး က ကျနော် စိုက်ထားတဲ့ အပင် လေးတွေ ကို လာပြ သာပါ။ ကျနော် သေသေချာချာ တော့ မစိုက်ထားပါဘူး။ မျိုးစေ့လေးတွေ ကို ဒီ အတိုင်း ကြဲချ ထား လိုက်သာပါ။ ရေကတော့ နေ့ တိုင်း လောင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အဲ့သာ အပင် လေးတွေ ဟာ အခုဆို စား လို့ရတဲ့ အရွယ် ရောက် လာပါ ပြီး။
များများ စားတော့ မစိုက်ထားပါဘူး။ ချဉ်ပေါင်ပင် ဇဘလင်ပင် ဟင်းနုနွယ် ပင် တို့ ဖြစ်ပါတယ်။ အဲ့ထဲ မှာ တော့ ဟင်းနုနွယ် က အိမ်မှာ ခူစား နေပါပြီး။ ချဉ်ပေါင် တော့ အပင်သေး တော့ မစား ရသေးပါဘူး။ ဇပလင် ကတော့ တခါတခါ ဟင်းချက် ရင် တူစားနေ ပါပြီး
ဒါက ဟင်းနုနွယ် ပင်ပါ။အခုဆို အိမ်မှာ ကြော်စား နေကြပါပြီး။ ဈေးက ဝယ် ဝယ်လို့ရပေး မဲ့ ဒါက တော့ ဘာဝဲ မှ မပါပဲ အော်ဂနစ် ဟင်းနုနွယ် လေးပါ။
ဒါကတော့ ချဉ်ပေါင် ပင်လေးပါ။ ပျိုးထားတဲ့ ချဉ်ပေါင် ပင်လေး ကိုချစိုက် ထားသာ တွေ ရှင်တဲ့ဟာ ရှင်ပြီး တချို့တဝက် က သေကုန်ပါတယ်။ အဲ့တာနဲ့ ဒီအတိုင်း မျိုးကြဲပြီး ချထားသာလည်း ပါပါတယ်။
ဒါကတော့ ဇဘလင် ပင်ပါ။ ကြောင်တွေ လာလာစား လို့ ခြင်းနဲ့ ကာ ထားရပါတယ်။
ဒါက သံပရာ ပင် သေးသေး လေးပါ။ နောက် တစ်နှစ် လောက်ဆို အသီး သီး လောက်ပါပြီး။
ဒါတွေက ကျနော် အိမ်နောက်မှ စိုက်ထားတဲ့ အပင် လေးတွေ ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဈေးမှာ အလွယ် တကူ ဝယ်စား လို့ရ ပေးမဲ့ ကိုယ်အိမ် က ထွက်သာ စား ရတဲ့ ခံစားချက်လေူက လည်း တစ်မျိူလေး ပါ။
စာကို ဆုံးအောင်ဖတ် ပေးလို့ ကျေးဇုတင်ပါတယ်။ အကိုတို့။ ု
