ENG
Hello everyone,
The good weather and busy work continue. Repetitive days that go on as if there will never be an end. Sometimes I get into this psychology. It's true on the one hand; it never ends. Still, I am hopeful. I like to reward myself. I can get big flavours from small pleasures. For now, I love this feeling, which I don't know from whom I inherited it. Art is one of the events that give me pleasure. It even ranks high. Today, I will tell you about an exhibition that I enjoyed very much.
This art gallery is in a park. It has a very interesting entrance. Opposite this entrance is an exhibition in the shape of a circle with an exit. In this sense, it is strange that it is shaped like a circle. Because in every way, you go back to the door you started from. Of course, if you want to see all the artefacts. This means that when the full round is over, you have to go another half round to get to the exit door. 😂 Anyway, this is a small place and you can exit from the door you want to enter. The reason why I am stuck on this second half tour is different. Sometimes such things happen to me. While walking on the pavement, when my right foot hits a black coloured stone, in the next step, my left foot must definitely hit the black stone. 😂 Sometimes it happens, but not always. It wasn't a problem that day either. I didn't notice this situation because I was fascinated by the artefacts. Only noticing it now made me a little uneasy. 😂 I can go there again tomorrow and complete the missing half circle. 😂
As the poster says, this is a group exhibition. All of these artefacts are small and large -sized- artefacts that you can use as ornaments in your home or workplace. After the entrance, I preferred to start from the left side of the circle. I don't know why. On the left side, there are items such as clothes, bags, wallets, etc. made by shaping leather. After these, there are cute artefacts in the form of trinkets, generally small in size, created by shaping wood and glass.
It took me about half an hour to get to the side to the right of the entrance door. I analysed the finest details of all the works, even the smallest glass works. If there was a message, I would be happy to see it. I like to catch messages. But, since my mind is not working that much, I could not catch a message in the products in this exhibition. Nevertheless, a serenity from my subconscious, which permeated my soul, enveloped me. I am grateful to everyone, from all the artists who were instrumental in creating this feeling I love, to the craftsman who produced the smallest stone of this art gallery. 🙏
On the other side, there were also wood carvings. Next to that, paintings. The products here were bigger in size. Wooden ship, flamingo painting and many other things that impressed me. It took me about half an hour to analyse this part. Fortunately, it wasn't crowded. In fact, it is physically comfortable, although it is a pity that it is not crowded. I attribute this calmness to the fact that it was on a weekday, during working hours, so I console myself.
Birds When it comes to the birds, it is necessary to stop and rest here. Maybe you cannot read the informative text written under these birds built with the art of wood carving from the photograph. Let me write it here for you;
PARROT BİBLO ETAGÈRE
Solid, one-piece TIK WOOD...
Specialised hand-carved workmanship, from parts removed from the radiator cabinets of the Istanbul Hilton hotel built in 1955. "Collection"
Tumbled effect, natural varnish polished.
Design-Production: Celal Acaröz/2020 Foça
All photographs and writings in this post, where I have not indicated the source, are my own. Translation from Turkish to English was made from the application named DeepL. Stay safe, sound and artful...
TR
Herkese merhaba,
Güzel havalar ve yoğun işler sürüyor. Hiç sonu gelemeyecekmiş gibi ilerleyen, birbirinin tekrarı günler. Bazen bu psikolojiye giriyorum. Doğru da bir yandan; hiç sonu gelmiyor. Gene de umutluyum. Kendimi ödüllendirmeyi seviyorum. Küçük zevklerden, büyük tatlar alabiliyorum. Şimdilik, kimden miras olduğunu bilmediğim bu duyguyu seviyorum. Sanat da bana keyif veren olaylardan bir tanesi. Hatta üst sıralarda yer alıyor. Bugün size, gezerken çok keyif aldığım, bir sergiden bahsedeceğim.
Bu sanat galerisi, bir parkın içerisinde. Çok ilginç bir girişi var. Bu girişin, tam karşısında da çıkışı olan, çember şeklinde bir sergi. Bu anlamda, çember şeklinde olması garip. Çünkü her şekilde, başladığınız kapıya tekrar dönüyorsunuz. Tabii, bütün eserleri görmek isterseniz. Bu, tam tur bittiğinde, çıkış kapısına gitmek için yarım tur daha gitmeniz gerekir. 😂Neyse ki burası küçük bir yer ve istediğiniz kapıdan çıkabilirsiniz. Benim, bu ikinci yarım tur kısmına takılıyor olmamın sebebi başka. Bazen bende böyle şeyler oluyor. Kaldırımda yürürken, sağ ayağım siyah renkli taşa denk geldiğinde, sonraki adımda, sol ayağımın da mutlaka siyah taşa denk gelmesi gerekir. 😂 Bazen oluyor ama her zaman değil. O gün de sorun olmadı zaten. Eserlerden büyülendiğim için bu durumu fark etmedim. Sadece şimdi fark etmek beni biraz tedirgin etti. 😂 Yarın oraya tekrar gidip, eksik kalan yarım çemberi tamamlayabilirim. 😂
Afişte de yazdığı üzere, bu, karma bir sergi. Bu eserlerin tamamı, evinizde veya iş yerinizde, süs eşyası niteliğinde kullanabileceğiniz, küçüklü büyüklü -boyut olarak- eserler. Ben girişten sonra, çemberin sol tarafından başlamayı tercih ettim. Sebebini bilmiyorum. Sol tarafta, derilere şekil verilerek yapılmış, kıyafet, çanta, cüzdan, gibi eşyalar var. Bunlardan sonra, ahşap ve cama şekil verilerek oluşturulmuş, biblo şeklindeki, geneli küçük boyutta olan, sevimli eserler yer alıyor.
Giriş kapısının sağında kalan tarafa geçmem, yaklaşık yarım saatimi aldı. Bütün eserlerin, en küçük olan cam işlerinin bile, en ince ayrıntılarını, inceledim. Bir mesaj verilmişse, bunu görmek beni mutlu edecekti. Mesajları yakalamayı seviyorum. Fakat, kafam o kadar da çalışmadığı için, bu sergideki ürünlerde, bir mesaj yakalayamadım. Gene de bilinçaltımdan, ruhuma sinen bir dinginlik, beni sardı. Sevdiğim bu duygunun oluşmasına vesile olan bütün sanatçılardan, bu sanat galerisinin en küçük taşını üreten ustaya kadar herkese minnettarım. 🙏
Diğer tarafta, gene ahşap oymacılığı ürünleri vardı. Bunun yanında, resimler. Buradaki ürünler, boyut olarak daha büyüktü. Ahşap gemi, flamingo resmi ve beni etkileyen, daha bir sürü şey. Bu kısmı incelemem de yaklaşık yarım saatimi aldı. Neyse ki, kalabalık değildi. Aslında, kalabalık olmaması üzücü olsa da fiziksel olarak rahat. Ben bu sakinliği, hafta içi, mesai saatleri içerisinde olmasına bağlıyorum. Böylece kendimi avutuyorum.
Kuşlar. Kuşlara gelince, burada bir durup dinlenmek gerekiyor. Belki, ahşap oymacılığı sanatı ile inşa edilen bu kuşların altında yazan bilgilendirme yazısını, fotoğraftan okuyamazsınız. Ben sizin için buraya yazayım;
PAPAĞAN BİBLO ETAJER
Masif, yek pare TİK AĞACI…
1955’te yapılan İstanbul Hilton otelinin radyatör dolaplarından sökülen parçalardan, Spesiyal el oyması, işçiliği. “Koleksiyon”
Eskitme efekt, doğal vernik cilalı.
Tasarım-Üretim: Celal Acaröz/2020 Foça
Bu paylaşımdaki, bütün fotoğraflar ve kaynak belirtmediğim yazılar, bana aittir. Türkçe’den İngilizce’ye çeviri; DeepL isimli uygulamadan yapılmıştır. Sağ, Salim ve sanatla kalın…