Hello.
Maybe many of you remember, I have a 9-year-old cat named Şila. A second cat came to our house recently (GRAPE). I knew very well that the two of them wouldn't understand because Şila is very vicious towards other animals and other people. She always abstains. When a guest comes to the house, she disappears and hides somewhere. She never got used to this situation. I didn't force him to do it either.
While bringing the kitten home, my biggest fear was that Şila would hurt her. I knew that the process would be difficult for me, but I could not leave the kitten on the street. Unfortunately, my fear has come true.
In the first days, I was shocked when my big cat scratched the kitten. I wasn't expecting such a big response. So now I had to pay attention to both every day. First of all, I locked the kitten in a room for the first days he came home. I had food, toilet and water with me. The room I closed is my own room upstairs. We started spending time together every moment. After a while, I started to leave the room door ajar. I was putting the kitten in the cat cage when I opened the door. So my big cat wouldn't hurt him.
My big cat refused to enter the room for the first few days. She always watched from the door to the room and the kitten inside, and sometimes she would suddenly run downstairs while watching. Our first days were spent watching from afar in this way. After a few weeks, they still couldn't get used to each other.
I have now stopped keeping the kitten in the cage with the door open. I let her walk around the room with the door open. Of course, since the kitten was curious, it did not stay in the room and went out to the hall. My big cat was usually in the hall. As they approached each other, growlings and hissing began. I was never angry at my big cat at this stage. In these situations, it is necessary to act calmly without getting angry. The cat living in the house was trying to establish authority with the other kitten and explain that this place belongs to her. So I let the kitten hiss. However, I made sure that both of them were under my constant watch. I would carefully remove the kitten from in front of my big cat if I suspected it would attack.
At the end of 1 month, my big cat started to come to the room where the kitten was. This was a big step for me. My cat, who didn't pass through the door of the room before, is now sitting inside. Of course, the kitten kept yelling when he tried to approach her. It went on like this for a while. There has been no contact between them yet.
Now I'm starting to set them both free. I realized that they couldn't get used to it by constantly avoiding each other. After a while, my cat stopped using her nails when she was beating her. He was hitting her without hurting her. So the kitten was immediately withdrawn. I was a little happy about this situation because I was so afraid that he would hurt her. Now the kitten had begun to explore the interior of the house, going in and out of every room. Sometimes when neither of them made a sound, I was suspicious and looking for them. When I found it, I found both of them squeezing each other and looking at each other. They looked at each other and never moved. Whenever I couldn't see them, I knew they were looking at each other somewhere.
At first, my big cat attacked me and my mother because we brought kittens to the house and bit us. We were never angry with her. After all, we had done something to change her order and routine, and it was perfectly normal for her to be angry with us as a result. Now she has stopped being angry with us. Their first contact with the kitten took place the other day. Now they can stay closer. Of course, they are still not quite used to it. My big cat sometimes yells at the kitten and gets angry. Luckily, she doesn't do anything to hurt her. I think we need a little more time. I would love to see them both play together. I want to see the days when they huddle together and sleep.
Today is the first time I've seen them this close. While my big cat was sleeping, the little one went to her and the room was getting ready for sleep. I was incredibly happy to see the two of them like this. We have come a long way from those stressful days. At first, of course, I was psychologically affected. I thought they would never get used to each other. When they couldn't get used to it, I would have to find another home for the kitten. In fact, at first, I was almost going to adopt the kitten to another volunteer. I put it in a box and left the house and took it to the girl. The kitten was looking around with fearful eyes in that house. Later, when he took shelter in my lap because he was afraid, I could not stand it and immediately brought it back. Fortunately, those days are over and now both my cats will get used to each other. When I see the way we've come, I say I'm glad I didn't give up.
If you are bringing a new cat home, first have your cat smell the new cat's scent. Do not confront them directly. Put your new cat in a room and let your home cat sniff it and try to get to know it while it's in the cage. The only important point in getting used to is patience. As you can see, this process can take longer. It's our second month now and they're still not quite used to it. Therefore, try to get through the process without forcing them and not getting angry with them. They will surely get used to each other.
I will keep you updated on the developments in time. For now, take care of yourself. Thank you in advance for your support and comments. See you again,
love.
TÜRKÇE
Merhabalar.
Belki bir çoğunuz hatırlıyordur benim 9 yaşında Şila isminde kedim var. Geçtiğimiz günlerde evimize ikinci bir kedi geldi(ÜZÜM). İkisinin anlayamayacağını çok iyi biliyordum çünkü Şila başka hayvanlara ve başka insanlara karşı çok hırçın. Her zaman çekimser davranır. Eve misafir geldiğinde ortadan kaybolarak bir yerlerde gizlenir. Hiç bir zaman bu duruma alışamadı. Bende onu bu konuda zorlamadım.
Eve yavru kediyi getirirken en büyük korkum Şila'nın ona zarar vermesiydi. Sürecin benim için zor geçeceğini biliyordum ama yavru kediyi sokakta bırakamazdım. Bu korkum ne yazık ki gerçekleşti.
İlk günler büyük kedim yavru kediyi tırmalayınca şok olmuştum. Bu kadar büyük tepki beklemiyordum. Bu yüzden artık her gün ikisine de dikkat etmem gerekiyordu. Öncelikle yavru kediyi eve geldiği ilk günler bir odaya kapattım. Mama, tuvalet ve suyunu yanında bulundurdum. Kapattığım oda benim üst katta bulunan kendi odam. Her an beraber vakit geçirmeye başladık. Biraz zaman geçince odanın kapısını aralık bırakmaya başladım. Kapıyı açtığım zaman yavru kediyi kedi kafesine koyuyordum. Böylece büyük kedim ona zarar vermezdi.
Büyük kedim ilk günler odaya girmeyi red etti. Her zaman kapının oradan odayı ve içeride ki yavru kediyi izledi ve bazen izlerken aniden alt kata kaçtı. İlk günlerimiz bu şekilde uzaktan izlemekle geçti. Bir kaç hafta geçmesine rağmen hala birbirlerine alışamamışlardı.
Artık yavru kediyi kapı açıkken kafeste tutmayı bıraktım. Kapı açıkken odanın içerisinde gezmesine izin verdim. Tabi ki yavru kedi meraklı olduğu için oda içerisinde kalmıyor hol kısmına da çıkıyordu. Büyük kedim genellikle holde olurdu. Birbirlerie yaklaştıkları an hırlamalar tıslamalar başlıyordu. Bu aşamada büyük kedime asla kızmadım. Bu durumlarda kızmaktan sakince davranmak gerekiyor. Evde yaşayan kedi diğer yavruya otorite kurmaya ve burasının ona ait olduğunu anlatmaya çalışıyordu. Bu yüzden yavru kediye tıslamasına izin verdim. Yine de ikiside sürekli gözetimim altında olmasına dikkat ettim. Eğer saldıracağından süphelenirsem yavru kediyi dikkatlice büyük kedimin önünden alıyordum.
1 ayın sonunda hala alışamasalar da artık büyük kedim yavru kedinin bulunduğu odaya gelmeye başlamıştı. Bu benim için büyük bir adımdı. Daha önce odanın kapısından geçmeyen kedim artık içeride oturmaya başladı. Tabi ki yavru kedi ona yaklaşmaya çalıştığında bağırmaya devam ediyordu. Bu şekilde bir süre devam etti. Henüz aralarında temas olmadı.
Artık ikisini de özgür bırakmaya başladım. Sürekli birbirlerinden kaçırarak alışamayacakalarını anladım. Biraz zaman sonra kedim onu pataklarken artık tırnaklarını kullanmamaya başladı. Ona zarar vermeden ona vuruyordu. Böylece yavru kedi hemen geri çekiliyordu. Bu duruma biraz sevindim çünkü ona zarar vermesinden çok korkuyordum. Artık yavru kedi evin içerisi keşfetmeye başlamış her odaya girip çıkıyordu. Bazen ikisinden de ses çıkmadığında şüpheleniyor onları arıyordum. Bulduğumda ikisi de karşılıklı birbirlerini sıkıştırmış bakışırken buluyordum. Birbirlerine bakıyorlar ve asla kımıldamıyorlardı. Ne zaman onları göremesem bir yerlerde karşılıklı bakıştıklarını biliyordum.
İlk zamanlar büyük kedim eve yavru kedi getirdiğimiz için bana ve anneme de saldırıyor bizi ısırıyordu. Ona asla kızmadık. Sonuçta onun düzeni ve rutinini değiştirecek şey yapmıştık ve bunun sonucunda bize kızması çok normaldi. Şimdi artık bize kızmayı bıraktı. Yavru kedi ile ilk temasları geçen gün yaşandı. Artık daha fazla yakın durabiliyorlar. Tabi ki hala tam olarak alışmış değiller. Büyük kedim bazen yavru kediye bağırıp kızabiliyor. Neyse ki canını yakacak bir harekette bulunmuyor. Sanırım çok az daha zamana ihtiyacımız var. Onların ikisini de beraber oynayacakları günü görmeyi çok istiyorum. Birbirlerine sokulup uyuduğu günleri de görmek istiyorum.
Bugün onları ilk defa bu kadar yakın gördüm. Büyük kedim uyurken küçük olan yanına gitmiş oda uyumak için hazırlanıyordu. İkisini böyle görünce inanılmaz mutlu oldum. O stresli günlerden buralara büyük yol kat ederek geldik. İlk başlarda tabi ki psikolojik olarak etkilendim. Birbirlerine asla alışamayacaklarını düşündüm. Alışamadıklarında yavru kediye başka yuva bulmak zorunda kalacaktım. Aslında başlarda az kalsın yavru kediyi başka bir gönüllüye sahiplendiriyorecektim. Onu bir kutuya koyarak evden çıktım ve kıza götürdüm. Yavru kedi o evde korku dolu gözlerle etrafına bakıyordu. Daha sonra korktuğu için benim kucağıma sığınınca dayanamadım ve hemen geri getirdim. Neyse ki o günler geride kaldı ve artık iki kedim de birbirlerine alışacaklar. Kat ettiğimiz yolu görünce iyi ki pes etmemişim diyorum.
Eğer eve yeni kedi getirecekseniz önce kedinize yeni kedinin kokusunu koklatın. Onları direkt olarak karşı karşıya getirmeyin. Yeni kedinizi bir odaya koyun ve kafesteyken evde ki kedinizin gelerek onu koklamasına ve tanımaya çalışmasına izin verin. Alışma süresinde tek önemli nokta sabır etmek. Bu süreç gördüğünüz gibi uzayabiliyor. Bizim artık ikinci ayımız ve hala tamamen alışabilmiş değiller. Bu yüzden onları zorlamadan ve onlara kızmadan süreci atlatmaya çalışın. Mutlaka birbirlerine alışacaklardır.
Zaman içerisinde gelişmelerden tekrar sizi haberdar edeceğim. Şimdilik kendinize iyi bakın. Desteğiniz ve yorumlarınız için şimdiden teşekkür ediyorum. Tekrar görüşmek üzere,
sevgiler.