The gentle waves of the lake and a man on a boat who was transferring packages and constantly looked around with an alert expression. His gaze was so focused upwards that he did not notice any change in the water's surface and did not understand how hands pulled him down from inside the boat.
As the man wildly flailed his arms and legs, he saw the faces of his hunters staring at him with hungry eyes, two of them had sharp fangs and one of them had a tail instead of legs, two vampires and a mermaid.
The vampires sank their fangs into the man's neck and began to drink his blood, and after they were done, the mermaid removed the man's hair, eyes and nails and put them in a small box hanging from his neck.
After having their night fun, Marcus, Ethan, and Adrian left the man's body in the water and returned to their shelter and danced and sang together until the sun came up and finally fell asleep on the water with their hands locked together.
The face full of hatred of the victim who was swimming towards them from the depths of the lake. Marcus saw him and tried to warn his companions, but no matter how much he opened and closed his mouth, no sound came out.
The man was getting closer and closer until he finally reached them and grabbed Marcus and Ethan and dragged them under the water.
Marcus jumped up and looked at the peaceful sleeping faces of Ethan and Adrian with his heart pounding. This was not the first time he had had a nightmare. Since they had started their threesome life together, he had never experienced a restful sleep.
He separated his hands from his friends and came ashore and sat on a chair and began to think:
"What made me, contrary to my fears, decide to tie our lives even more to Adrian? What did I see in the depth of this mermaid's gaze that impressed me so much? He hunts with us, but he exudes innocence. Was it this contradiction that captured me?"
Marcus stayed there until the sun went down and when Ethan and Adrian woke up, they saw him sitting there with his eyes empty of energy and a dull look. Adrian swam out of the lake and pulled himself onto the ground, straightening his back and placing his hands on Marcus' legs, looking at him with eyes the color of the deepest seas.
"My dear brother Marcus, when I see you in this state, my heart hurts. I thought the day would finally come when my existence next to you and Ethan would be full of light for you, but I see the dark nightmares caused by it have not left you yet."
Marcus
Ethan
Adrian
دو خون آشام و یک پری دریایی ۲
امواج آرام دریاچه و یک مرد سوار بر قایق که در حال انتقال بسته هایی بود و مرتب با حالتی هشیار به اطراف نگاه می کرد. نگاه او آن قدر به بالا متمرکز شده بود که متوجه ایجاد تغییری در سطح آب نشد و نفهمید که چه طور دست هایی او را از داخل قایق به زیر کشیدند.
مرد همان طور که وحشیانه دست ها و پاهایش را تکان می داد، چهره های شکارچیانش را دید که نگاه های گرسنه شان را به او دوخته بودند، دو نفر از آن ها دندان های نیش تیز داشتند و یکی از آن ها به جای پا دم داشت، دو خون آشام و یک پری دریایی.
خون آشام ها دندان های نیششان را در گردن مرد فرو کردند و شروع کردند به نوشیدن خونش و بعد از این کارشان تمام شد، پری دریایی موها، چشم ها و ناخن های مرد را جدا کرد و آن ها را در صندوقچه ی کوچکی که دور گردنش آویزان بود، قرار داد.
مارکوس، اتان و آدریان بعد از خوش گذرانی آن شبشان جسد مرد را در میان آب رها کردند و به پناهگاهشان برگشتند و تا طلوع خورشید با یکدیگر رقصیدند و آواز خواندند و در نهایت همان طور که دست هایشان در هم قفل کرده بودند، روی آب به خواب فرو رفتند.
چهره ی پر از کینه ی مرد قربانی که داشت از اعماق آب به سمت آن ها شنا می کرد. مارکوس او را دید و سعی کرد به همراهانش هشدار بدهد، اما هر چه دهانش را باز و بسته کرد، صدایی از آن خارج نشد.
مرد هر لحظه نزدیک و نزدیک تر می شد تا این که بالاخره به آن ها رسید و مارکوس و اتان را گرفت و آن ها را به زیر آب کشاند.
مارکوس از خواب پرید و در حالی که قلبش به شدت می تپید، به چهره های آرام اتان و آدریان که در خواب بودند، نگاه کرد. این اولین بار نبود که کابوس دیده بود. از وقتی زندگی مشترک سه نفره شان را شروع کرده بودند، او حتی یک بار هم خواب آسوده را تجربه نکرده بود.
دست هایش را از دوستانش جدا کرد و به خشکی آمد و روی یک صندلی نشست و شروع کرد به فکر کردن:
"چه باعث شد که من بر خلاف نگرانی هایی که داشتم، تصمیم بگیرم زندگی مان را بیش از پیش به آدریان گره بزنیم؟ در عمق نگاه این پری دریایی چه دیدم که آن طور مرا تحت تاثیر قرار داد؟ او همراه با ما شکار می کند، ولی معصومیت از وجودش تراوش می کند. این تناقض بود که مرا اسیر خود کرد؟"
مارکوس تا غروب خورشید همان جا روی صندلی ماند و زمانی که اتان و آدریان بیدار شدند، او را دیدند که با چشم هایی خالی از انرژی و نگاهی مات رو به رویشان نشسته. آدریان شنا کرد و از دریاچه خارج شد و خودش را روی زمین کشاند و پشتش را عمود کرد و دست هایش را روی پاهای مارکوس گذاشت و با چشمانی که به رنگ عمیق ترین دریاها بود، به او نگاه کرد.
"برادر مارکوس عزیزم، وقتی تو را در این حالت می بینم، قلبم به درد می آید. فکر می کردم بالاخره روزی می رسد که وجود من در کنار تو و اتان برایت سراسر نور و روشنایی‌باشد، ولی می بینم که هنوز کابوس های تاریک ناشی از آن تو را رها نکرده اند."