Hello everyone after a long time. How are you guys? I'm considered fine. As you know, our country has been struggling with disasters recently. First, we dealt with the earthquake that was effective in eleven provinces and then the flood disaster in our provinces where earthquakes were effective. I hope we survived these disasters with the least damage. I lost a friend I met in Kahramanmaraş. Anyway. These were my bad news. I have good news next.
I don't know if you remember, but I am on the road to marriage with determined and steady steps. It is very difficult in our country's economic conditions and inflation environment, but I am trying to complete everything gradually. What is the most important step in marriage? As you guessed, a marriage proposal! I went to Diyarbakır to propose marriage to my poem. While I was there, I wandered the streets of Diyarbakır a lot. I both proposed to my girlfriend and had a nice trip. I will share the marriage proposal with you in the next post. Now it's time for the Tigris Bridge, one of the symbolic historical places of Diyarbakir, that I visited! By the way, Bridge with Ten Eyes has a story and that story has been turned into a folk song. I leave the song Suzan Suzi below. You can listen to it while reading my travel article. So let's get started. :)
Uzun bir aradan sonra herkese tekrardan merhaba. Nasılsınız arkadaşlar? Ben iyi sayılırım. Biliyorsunuz ülkemiz yakın zamanda felaketlerle boğuşuyordu. Önce onbir ilimizde etkili olan deprem ve sonrasında da depremlerin etkili olduğu illerimizde sel felaketiyle uğraştık. Umarım en az zararla atlatmışısızdır bu felaketleri. Ben Kahramanmaraş'ta tanıştığım bir arkadaşımı kaybettim. Neyse. Bunlar kötü haberlerimdi. Sırada iyi haberlerim var.
Hatırlar mısınız, bilmiyorum ama evlilik yolunda kararlı ve istikrarlı adımlarla ilerliyorum. Ülkemizin ekonomik şartlarında ve enflasyon ortamında oldukça zor oluyor ama yavaş yavaş her şeyi tamamlamaya çalışıyorum. Evliliğin en önemli adımı nedir? Tahmin ettiğiniz üzere evlilik teklifi! Şiirime evlilik teklif etmek için Diyarbakır'a gittim. Hazır oraya gitmişken Diyarbakır sokaklarını çokça gezdim. Hem kız arkadaşıma evlilik teklif ettim hem de güzel bir seyahata imza attım. Evlilik teklifini sonraki gönderide sizinle paylaşacağım. Şimdi sıra gezdiğim ve Diyarbakır'ın sembolik tarihi mekanlarından biri olan Dicle Köprüsü'nde! Bu arada On Gözlü Köprü'nün bir hikayesi var ve o hikaye bir türküye dönüşmüş durumda. Aşağıya Suzan Suzi türküsünü bırakıyorum. Gezi yazımı okurken dinleyebilirsiniz. Öyleyse başlayalım. :)
Here it is! Diyarbakir's name is the Tigris Bridge, one of the famous bridges crossing the mountains and plains. A historical bridge for which poems, folk songs and various stories are told. We call this bridge the Ten-Eyed Bridge among the people. In fact, it takes its name from the Tigris River on which it is built. The Tigris River is a fierce river that passes through Diyarbakir and where many civilizations were once founded on its banks. See how long the bridge is? Don't be fooled by the calmness of the Tigris River. Nowadays, we are experiencing a drought and this river starts to overflow at unexpected times. That's why this bridge is both high and long.
İşte burada! Diyarbakır'ın adı sanı dağları, ovaları aşan meşhur köprülerinden biri, Dicle Köprüsü. Adına şiirler, türküler yazılan ve türlü hikayeler anlatılan tarihi köprü. Bu köprüye halk arasında On Gözlü Köprü diyoruz. Aslında adını üzerine kurulu Dicle Nehri'nden alıyor. Dicle Nehri Diyarbakır'dan geçen ve bir zamanlar kıyısında nice medeniyetlerin kurulduğu hırçın bir nehirdir. Köprünün ne kadar uzun olduğunu görüyor musunuz? Dicle Nehri'nin sakin olduğuna bakmayın. Şimdilerde hem kuraklık yaşıyoruz hem de bu nehir olmadık zamanlarda taşmaya başlıyor. O nedenle bu köprü hem yüksek hem de uzun.
In the articles I wrote about my previous Diyarbakir trips, they used Karacadag stones in the construction of this bridge, as in most other historical structures. It was quite common to use the stones of this formerly active volcanic mountain. I see that they used these stones throughout the bridge. In addition, they did not have to use different stones while restoring this bridge. Only some stones look a little newer.
Size önceki Diyarbakır gezilerimi kaleme aldığım yazılarda diğer çoğu tarihi yapılarda olduğu gibi bu köprünün yapımında Karacadağ taşlarını kullanmışlar. Eskiden aktif olan bu volkanik dağın taşlarını kullanmak oldukça yaygınmış. Görüyorum ki köprünün tamamında bu taşlardan kullanmışlar. Ayrıca bu köprüyü restore ederken farklı taşlar kullanmak zorunda kalmamışlar. Sadece bazı taşlar biraz daha yeni görünüyor.
What I'm wondering is, who passed here hundreds of years ago, on horseback or in horse-drawn carriages, what did they think about crossing these vicious waters? Did those people think about these days in the hustle and bustle of the day? Have they imagined that in the future, that is nowadays, more beautiful ones will be built instead of this ancient bridge? Maybe even bigger? Regardless, it is good that they left us such historical beauties.
Benim merak ettiğim yüzlerce yıl önce buradan kimler geçti, at sırtında ya da atlı arabalarla bu hırçın suları ne düşünerek geçtiler? O insanlar günün koşturmacasında bugünleri düşündüler mi? Gelecekte yani bugünlerde bu kadim köprünün yerine daha güzellerinin yapılacağını hayal ettiler mi? Belki de daha büyüğünü? Ne olursa olsun, iyi ki bize böyle tarihi güzellikleri miras bıraktılar.
Many stories are told about this bridge. It was the most pathetic for my family's containment and the story that was the subject of the song at the beginning of my writing. According to the story, he fell in love with Suzan, the beautiful daughter of an Assyrian family, and Adil. So much so that Adil and Suzan met secretly to listen to everyone's dreams that prevent this love. From time to time, they were together one day at the Kırklar Visit (one of the sacred places of the region). After this union, Suzan was struck and lost her mind and immersed herself in the rough waters of the Tigris River. After Suzan's death, Adil went crazy too. It is said that Adil sang the song at the beginning of the article. I don't know how true this story is, but when I listen to the song Suzan Suzi, I feel sad.
Bu köprüyle ilgili bir sürü hikaye anlatılır. Ailemin anlattığı ve yazının başında türküye konu olan hikaye benim için en acıklısıydı. Hikayeye göre Süryani bir ailenin güzeller güzeli kızı Suzan ile Adil birbirlerine aşık olmuşlar. Öyle ki herkesin bu aşka engel olacağını düşündükleri için Adil ve Suzan gizli gizli buluşmuşlar. Gel zaman git zaman bir gün Kırklar Ziyareti'nde (bölgenin kutsal yerlerinden biri) birlikte olmuşlar. Bu birliktelikten sonra Suzan çarpılmış ve aklını yitirmiş ve kendini Dicle Nehri'nin hırçın sularına bırakmış. Suzan'ın ölümünden sonra Adil de delirmiş. Yazının başındaki türküyü de Adil'in dillendirdiği söylenir. Bu hikayenin ne kadarı doğru bilmiyorum ama Suzan Suzi türküsünü dinlediğimde hüzünleniyorum.
The best part of this place is that there are cafes on both sides of the river to enjoy the view and to spend time with a nice conversation. These cafes bring you a pot of tea. We didn't miss this opportunity and ordered a pot of tea and popcorn when no one was around (not very crowded this time of year). Then we started to enjoy the view.
Buranın en güzel yanı, nehrin her iki yanında manzaranın keyfini çıkarmak için ve güzel bir sohbet eşliğinde zaman geçirmek için kafeler bulunuyor. Bu kafeler size demlik çay getiriyor. Biz bu fırsatı kaçırmadık ve kimse yokken (yılın bu mevsiminde çok kalabalık değil) bir demlik çay ve patlamış mısır ısmarladık. Sonra manzaranın keyfini çıkarmaya başladık.
My poetry was watching the landscape and I was watching the most beautiful view I have ever had.
Şiirim, manzarayı izliyordu ve ben bugüne kadar sahip olduğum en güzel manzarayı yani onu izliyordum.
That's it, dear friends. If you visit Diyarbakır one day, you should definitely visit the Tigris Bridge, the Ten-Eyed Bridge. If you go there, take a photo and don't forget to drink tea against the cool waters of the Tigris River. You can see the #pinmapple link in the comments for the exact location of the bridge. Thank you for accompanying me here. See you in my next travel articles. Stay with photos and love...
İşte böyle sevgili arkadaşlar. Bir gün Diyarbakır'ı ziyaret ederseniz mutlaka Dicle Köprüsü'nü yani On Gözlü Köprü'yü ziyaret edin. Oraya uğrarsanız fotoğraf çekin ve Dicle Nehri'nin serin sularına karşı çay içmeyi unutmayın. Köprünün tam konumu için yorumlarda #pinmapple linkini görebilirsiniz. Bana buraya kadar eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim. Sonraki gezi yazılarımda görüşmez üzere. Fotoğraflarla ve sevgiyle kalın...
