[EN]
Hello everyone
I've always loved writing. I especially enjoy writing self-help articles. Years ago, when I first started writing on the blog, I had just started this path, and I was trying to get to know myself first. Of course, I'm still trying to get to know myself. I was trying to pass on what I'd learned to everyone, just as the elementary school student was trying to read by combining letters. The excitement I felt was so great that I wanted everyone to go through it. Some people understood it - some of it seemed ridiculous.
When I thought I knew myself, the more I realized I didn't actually know myself, the more I got into this space. The more I researched, the more I learned, the more I realized the causes of my problems. Every door that opened pointed to a new door. I keep learning because science is infinite.
After a certain time, the addiction to learning begins. The question is the question. A lot of information is saved in your memory when you're looking for the answer to the incoming question. Having an investigative side to my innate character made my job easier. The more you get to know yourself, the easier it is to feel peace in your heart. Instead of looking for peace outside, in others, in material things, it is necessary to look for yourself first. When you find peace in your heart, peace comes running to you from the outside.
And sometimes there were times when I felt sorry for things I didn't realize until I was this old. It hurts to think that if I'd noticed this before, I wouldn't have been sad or upset. At this point, my point of view is, We gain experience with the mistakes we make and become a new person with these experiences. In fact, we're reborn every day.
We are shaped by ancestors, womb, family you were born in, social environment. That's where I'm not really me. I'm a mix of what I count. All the negative energies that have been put into me in the past have been my exams. When I found out about it, I realized that my whole world and I had changed.
The person who used to say with a sense of worthlessness that "you can hurt me, you can hurt me, as long as everyone loves me" is gone. The feeling of worthlessness was encoded in me, perhaps from the ancestors, perhaps from the womb. When I was 16, he was completely present with my mother's death. The lack of love triggered my sense of worthlessness. I felt very peaceful the moment I noticed this in the workshop. Because that's when my biggest problem was solved.
When you start writing, words like water flow. I want to wrap this up. As a result, we don't know ourselves. We think we know ourselves.
I wish everyone to get to know themselves and live their lives according to their wishes.
Thank you for reading
Enjoyable, peaceful healthy days for all of us.
(Names of symbols in the picture ; water lily, tree of life and flower of life. I used it in my fleece because it all meant so much and the energy was so high. I had it made in my house in private. It boosts the energy of your house and us. )
[TR]
Herkese merhaba
Yazmayı her zaman çok sevdim. Özellikle kişisel gelişim yazıları yazmak bana keyif veriyor. Seneler önce blogta ilk yazmaya başladığım zamanlar bu yola yeni çıkmıştım önce kendimi tanımaya çalışıyordum. Tabii hala kendimi tanımaya çalışıyorum. Öğrendiklerimi ilkokul öğrencisinin harfleri birleştirerek okumaya çalıştığı gibi herkese aktarmaya çalışıyordum. İçimde duyduğum heyecan o kadar büyüktü ki herkesin bunu yaşamasını istiyordum. Bazıları anlıyordu , bazılarına çok saçma geliyordu.
Kendimi tanıdığımı sanarken aslında tanımadığımı fark ettikçe bu alanın içine iyice girdim. Araştırdıkça, öğrendikçe, anda yaşadığım sorunların sebeplerini fark ettikçe ilgim iyice arttı. Her açılan bir kapı yeni bir kapıyı işaret ediyordu. İlim sonsuz olduğu için öğrenmeye devam ediyorum
Belli bir zamandan sonra öğrenme bağımlılığı başlıyor. Soru soruyu getiriyor. Gelen sorunun cevabını ararken bir çok bilgi hafızanıza kaydediliyor. Doğuştan gelen karakterimde araştırmacı bir yön olması işimi kolaylaştırdı. Kendini tanıdıkça gönlünde huzuru hissetmek kolaylaşıyor. Huzuru dışarıda, başkalarında, maddi olan şeylerde aramak yerine önce kendinde aramak gerekiyor. Gönlünde huzuru bulunca dışarıdan da huzur sana koşarak geliyor.
Bazen de bu yaşına kadar fark edemediğim şeylere üzüldüğüm zamanlar oldu. Önceden bunları fark etseydim üzülmez ve üzmezdim diye düşünmek canımı acıttı. Şu an geldiğim noktada bakış açım ise ; yaptığımız hatalar ile tecrübe ediniyoruz ve bu tecrübeler ile yeni bir insan oluyoruz. Aslında her gün yeniden doğuyoruz.
Atalar, anne karnı, doğduktan sonra bulunduğun aile, sosyal çevre ile şekilleniyoruz. İşte bu noktada ben aslında ben değilim. Ben saydıklarımın karmasıyım. Geçmişte bana yüklenen tüm negatif enerjiler benim sınavlarım oldu. Ne zamanki bunu öğrendim be fark ettim tüm dünyam ve ben değiştim.
Eskiden değersizlik duygusu ile "beni kırabilirsiniz, beni üzebilirsiniz yeterki herkes beni sevsin" diyen kişi gitti. Değersizlik duygusu belki atalardan belki de anne karnından bana kodlanmıştı. 16 yaşımda annemin ölümü ile tamamen kendini gösterdi. Sevgi eksikliği değersizlik duygumu tetikledi. Bunu atölye çalışmasında fark ettiğim an çok huzurlu hissetmiştim. Çünkü en büyük sorunum o an çözülmüştü.
Yazmaya başlayınca su gibi kelimeler akıyor. Konuyu toparlamak istiyorum. Sonuç olarak kendimizi tanımıyoruz. Kendimizi tanıdığımızı sanıyoruz.
Herkesin kendisini tanımasını be hayatını kendi istekleri doğrultusunda yaşamasını diliyorum.
Okuduğunuz için teşekkür ediyorum
Keyifli, huzurlu sağlıklı günler hepimizin olsun.
( Resimdeki sembollerin isimleri ; nilüfer, hayat ağacı ve yaşam çiçeği. Hepsinin anlamı çok güzel ve enerjisi çok yüksek olduğu için postumda kullandım. Özel olarak evime yaptırdım. Evin ve bizlerin enerjisini yükseltiyor. )