ENG:
Warsaw capital of Poland
Warsaw is Poland's largest city by population. The number of people spending the night in this city is approximately 1.91-1.96 million people
A brief history of its origins and transformations.
The city's history dates back to the 9th century. The first mention of Warsaw dates back to April 23, 1313, in the ducal titulary of Siemowit II (he was the duke of Warsaw and Livonia in 1310-1313.) After the fire of Wawel Castle in Cracow, King Sigismund III Vasa chose Warsaw as the site of the royal residence. He moved there the customs offices, the marshal's office, the chancellor's office and the treasurer's office, which were placed in the Royal Castle, which was expanded in 1598. King Sigismund III Vasa himself took up permanent residence in the Castle after returning from the Smolensk campaign in 1611. This made Warsaw the focal point of Poland at the time, i.e. the capital. As a matter of interest, I should add that the title of the capital was also still retained by Krakow, the previous capital. The city, which still housed the royal court and held sejmys, helped in the political and material development of the place. The population grew, their wealth increased, many new buildings were built, and the city developed rapidly territorially, in every direction.
It was here that the Constitution of the Republic of Poland was adopted on May 3, 1791.
Time and again Warsaw was taken under the authority of successive states, occupiers and monarchs. In 1655-1658 it was occupied three times by the Swedes.
In 1806 Warsaw was occupied by Napoleon's army and in 1807 the city became the capital of the Duchy of Warsaw. In 1815 Warsaw was chosen as the capital of the Kingdom of Poland during the Congress of Vienna. During World War I, Warsaw was under German occupation until November 1918. On November 11, the authorities of the Kingdom of Poland handed Pilsudski military authority in Warsaw, and thus Warsaw once again became the capital of the Second Republic this time.
During World War II Warsaw was completely destroyed. According to estimates, after the war there was between 20 and 30 million cubic meters of rubble. Due to the destruction, it was considered to move the capital of the state to Krakow, Lodz or Poznan however, in December 1944 a resolution was passed to rebuild Warsaw. In 1952, the Constitution of the People's Republic of Poland designated Warsaw as the capital of Poland.
PL:
Warszawa – Stolica Polski.
Warszawa jest największym polskim miastem pod względem liczby ludności. Liczba ludzi spędzających noc w tym mieście wynosi w przybliżeniu 1,91–1,96 mln osób
Krótka historia powstania oraz przemian.
Historia miasta sięga IX wieku. Pierwsza wzmianka o Warszawie pochodzi z 23 kwietnia 1313 roku w tytulaturze książęcej Siemowita II (był to książę warszawki i liwski w latach 1310-1313r.) Po pożarze Zamku na Wawelu w Krakowie król Zygmunt III Waza wybrał Warszawę jako miejsce rezydencji królewskiej. Przeniesiono tam urzędy celne, urząd marszałkowski, kanclerski i podskarbiński, które zostały umieszczone w Zamku Królewskim rozbudowanym w 1598 roku. Sam król Zygmunt III Waza zamieszkał na stałe w Zamku po powrocie z kampanii smoleńskiej w 1611 roku. Dzięki temu Warszawa stała się centralnym puntem ówczesnej Polski, czyli stolicą. Z ciekawostek dodam, że tytuł stolicy wciąż zachował również Kraków – poprzednia stolica. Miasto, w którym ciągle znajdował się dwór królewski oraz odbywały się sejmy dopomogło w rozwoju politycznym oraz materialnym tego miejsca. Przybywało ludności, zwiększała się ich zamożność, powstało wiele nowych budynków, a miasto rozwijało się prężnie terytorialnie, w każdym kierunku.
To tutaj została uchwalona 3 maja 1791 roku konstytucja Rzeczypospolitej.
Warszawa raz po raz była przejmowana pod władze kolejnych państw, okupantów i monarchów. W latach 1655-1658 była trzykrotnie okupowana przez Szwedów.
W 1806 Warszawę zajęły wojska Napoleona i w 1807 miasto stało się stolicą Księstwa Warszawskiego. W 1815 roku Warszawę wybrano na stolicę Królestwa Polskiego podczas kongresu wiedeńskiego. Podczas I wojny światowej do listopada 1918 roku Warszawa znajdowała się pod okupacją niemiecką. 11 listopada organy władzy Królestwa Polskiego przekazały Piłsudskiemu władzę wojskową w Warszawie i takim sposobem Warszawa po raz kolejny stała się stolicą tym razem II Rzeczypospolitej.
Podczas II wojny światowej Warszawa została doszczętnie zniszczona. Według szacunków po wojnie zalegało między 20 a 30 milionów m3 gruzu. Ze względu na zniszczenia rozważano przeniesienie stolicy państwa do Krakowa, Łodzi lub Poznania jednakże w grudniu w 1944 roku podjęto uchwałę o odbudowie Warszawy. W 1952 roku Konstytucja Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej określiła Warszawę jako stolicę Polski.
ENG:
Old town square.
PL:
Rynek Starego Miasta.
ENG:
Ghetto Walls.
According to the information on the board:
„By order of the german occupation authorities, the ghetto was cut off from the rest of the city on November 16, 1940. The ghetto area, surrounded by a wall, was initially 307 hectares (759 acreas) ; with time, it was reduced. Starting in January 1942, it was divided in two parts called the large and small ghettos. Approximately 360,00 Warsaw Jews and 90,000 from other towns were herded into the ghetto. Nearly 100,000 died of hunger. During the summer of 1942, the Germans deported and murdered close to 300,000 people in the gas chambers of Treblinka.
On April 19, 1943, an uprising broke out in the ghetto. Until mid-May, fighters and civilians perished in combat or in the systematically burned ghetto buildings. The remaining population was murdered by Germans in November 1943 in the Majdanek, Poniatowa and Trawniki concentration camps. Only a few survived. To the memory of those who suffered, fought and perished. City of Warsaw, 2008.
This was the eastern edge of the northern part of the ghetto."
PL:
Mury Getta Warszawskiego.
Jak podaje informacja na tablicy:
" W ślad za zarządzeniami niemieckich władz okupacyjnych getto zostało odcięte od reszty miasta dnia 16 listopada 1940 r. Otoczony murem obszar miał z początku około 307 ha, potem był zmniejszany; od stycznia 1942 r. dzielił się na tzw. duże i małe getto. Stłoczono tu około 360 tys. Żydów z Warszawy i około 90 tys. z innych miejscowości. Około 100 tys. osób zmarło z głodu. W lecie 1942 r. Niemcy wywieźli i zamordowali w komorach gazowych Treblinki około 300 tys. osób. 19 kwietnia 1943 r. wybuchło powstanie; do połowy maja powstańcy i ludność cywilna ginęli w walce i w płomieniach systematycznie palonego getta; resztę Niemcy zamordowali w listopadzie 1943 r. na Majdanku, w Poniatowej i Trawnikach. Przeżyli nieliczni.
Pamięci tych, którzy cierpieli, walczyli, zginęli.
Miasto Warszawa, 2008 r.
Tu był wschodni skraj północnej części getta.”
