Hello.
My mother has been making handmade knits for many years. She keeps talking about how knitting feels like therapy to her. Years ago, a difficult event happened to us as a family, and my mother devoted herself to knitting to get through this situation. I used to be very angry that she knitted so much. She always told me, "When I pick up needles or crochet, my focus gets distracted. I stop thinking about sad things." She kept knitting after that incident. When the things she knitted accumulated, she gave many of them to children and women in need.
By the way, knitting is said to strengthen memory. In fact, to beat Alzheimer's and Dementia, many people are trying to challenge by knitting. My mother actually took up a hobby that would give her all kinds of benefits. Besides, she didn't have anyone to teach her how to knit. She learned it all by herself, she. She continues to improve herself day by day.
When we were children, we had financial difficulties. My mother started her handicraft by knitting lace. Until the 80's and 90's and before, there were always lace braids in the dowry of young girls. My mother used to knit and sell lace all the time. She used to save up the lace money she sold and make gold. A lot of time passed and thanks to my mother we bought our first house. The house we bought was thanks to my mother's savings and efforts. Now she can't knit lace anymore because her eyes won't let her. After giving up lace, she started knitting sweaters and cardigans. It was easier and more enjoyable for him. In the meantime, it is very important to help and support a young girl's dowry. Sometimes she would always give the lace she knitted to the daughters of families who had no condition for free.
Who knows what would have happened if we hadn't bought our house, thanks to which she knitted lace by staying awake until midnight. No matter what I do, we can never repay him. Mothers always make sacrifices, and they never do so without expecting anything in return.
While we were arranging the cabinets today, we were thinking about what to do with the remaining knits, and we decided to sell them. We are in a certain economic crisis and unfortunately we have been affected by it. As a country, we are all feeling the impact of this crisis. There is an application in my country where second-hand and new products are sold. Today, I entered the pictures and size information and uploaded the hand organizations there.
If there are those among you who do this kind of handicraft work, I think they can download applications such as Belge.com and sell from there. Actually, my aim is to sell it on sites like etsy, but I haven't tried it because I haven't figured it out yet. I would be very happy if anyone among you who sells on etsy informs me.
Maybe in the future, I would ask my mother to share knitting techniques for you. Maybe it will be a light for those who are interested in this issue and can't.
What does your mother or yourself deal with in stressful moments? Since I can't do it like my mother, I usually read books at such moments. This is my form of therapy.
Take care until we meet again.
love.❤
TÜRKÇE
Merhabalar.
Annem uzun yıllardır el emeği örgüler yapar. Surekli örgü örmenin ona terapi gibi geldiğinden bahseder durur. Yıllar önce ailevi olarak zor bir olay başımıza geldi ve annem bu durumun altından kalkmak için kendisini örgü örmeye adadı. Eskiden bu kadar örgü örmesine çok kızardım. Bana her zaman "elime şiş ya da tığ aldığımda odağım dağılıyor. Üzücü şeyler düşünmeyi bırakıyorum" diyordu. O olay sonrasında da sürekli örgü ördü. Ördüğü şeyler çok birikince bir bir çoğunu ihtiyacı olan çocuklara ve kadınlara verdi.
Bu arada örgü örmenin hafızayı güçlendirdiği söyleniyor. Hatta Alzheimer ve Demans hastalığını yennek için bir çok kişi örgü örerek meydan okumaya çalışıyor. Annem aslında kendisine her türlü fayda sağlayacak bir hobi edinmiş. Ayrıca ona örgü öğretecek kimsesi yokmuş. Hepsini kendi başına öğrendi. Her geçen gün kendisini geliştirmeye devam ediyor.
Biz çocukken maddi sıkıntılar çekiyorduk. Annem el işine önce dantel örerek başlamıştı. 80 ve 90li yıllar ve daha öncesine kadar genç kızların çeyizlerinde her zaman dantel örgüler olurdu. Annem sürekli dantel örer satardı. Sattığı dantel paralarını biriktirir altın yapardı. Çok zaman geçti ve annem sayesinde ilk evimizi aldık. Aldığımız ev annemin birikimi ve emekleri sayesinde olmuştu. Şimdi artık dantel öremiyor çünkü gözleri ona müsade etmiyor. Danteli bıraktıktan sonra kazak ve hırkalar örmeye başladı. Bu onun için daha kolay ve zevkliydi. Bu arada bir genç kızın çeyizine yardım ve destek olmak çok önemli. Bazen durumu olmayan ailelerin kızlarına ördüğü dantelleri hep ücretsiz verirdi.
Gece yarılarına kadar uykusuz kalarak dantel ördüğü ve onun sayesinde evimizi almasaydık ne olurdu kim bilir. Ne yaparsam yapayım onun hakkını hiç bir zaman ödeyemeyiz. Anneler her zaman fedakarlık yaparlar ve bunu asla karşılık beklemeden yaparlar.
Bugün dolapları düzenlerken kalan örgüleri ne yapalım diye düşünürken onları satmaya karar verdik. Malum ekonomik krizdeyiz ve maalesef bundan bizde etkilendik. Aslında ülke olarak hepimiz bu krizin etkisini hissediyoruz. Ülkemde ikinci el ve sıfır ürünlerin satıldığı bir uygulama var. Bugün resimleri ve beden bilgilerini girerek el örgütlerini oraya yükledim.
Eğer aranızda bu tarz el emeği işler yapanlar varsa bence dolap.com gibi uygulamaları indirerek oradan satış yapabilirler. Aslında benim amacım etsy gibi sitelerde satmak ama onu henüz çözemediğim için denemedim. Aranızda etsy sitesinde satış yapan varsa beni bilgilendirirse çok mutlu olurum.
Belki ileride sizler için annemden rica eder örgü tekniklerini paylaşmasını isterim. Belki bu konuda ilgisi olan ve yapamayanlara ışık olur.
Sizin anneniz ve ya kendiniz stresli anlarda neler ile uğraşıyor? Ben annem gibi beceremediğim için genelde öyle anlarda kitap okurum. Benim terapi şeklim bu şekilde.
Tekrar görüşene kadar kendinize iyi bakın.
sevgiler.❤